Άρθρα Παιδιατρικής Φυσικοθεραπείας


Σύνδρομο DOWN

Τι είναι το σύνδρομο down;

Το σύνδρομο  down είναι μια χρωμοσωμική ανωμαλία η οποία προκαλείται από ένα επιπλέον 21ο χρωμόσωμα το οποίο προκαλεί ανωμαλίες στη φυσική και γνωστική εξέλιξη.

Ποια είναι τα συμπτώματα του συνδρόμου αυτού;

Η παρουσία του επιπλέον χρωμοσώματος προκαλεί τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του συνδρόμου down τα οποία περικλείουν : 
  • Γενικευμένη υποτονία και χαλαρές αρθρώσεις.
  • Χαμηλά τοποθετημένα, με προς τα πάνω κλίση μάτια και χαμηλά τοποθετημένα αυτιά.
  • Μικρό στόμα με μεγάλη προεξέχουσα γλώσσα.
  • Πεπλατυσμένη μύτη.
  • Πλατιά χέρια.
  • Χαμηλό βάρος γέννησης και μικρό ανάστημα.
Επιπρόσθετες επιπλοκές μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα της χρωμοσωμικής ανωμαλίας συμπεριλαμβανομένων καρδιακών ανωμαλιών, προβλημάτων όρασης και ακοής, προβλημάτων με τον θυρεοειδή αδένα, χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα, προβλημάτων με την πέψη και την μνήμη. Οι περισσότεροι άνθρωποι με  σύνδρομο down έχουν μαθησιακές δυσκολίες και μπορεί να έχουν πιο αργή ανάπτυξη αν και υπάρχει  ποικιλία.

 

Πως μπορεί η φυσικοθεραπεία να βοηθήσει παιδιά με σύνδρομο DOWN;

Είναι πολύ σημαντικό ένα μωρό με σύνδρομο down να ξεκινήσει από τους πρώτους κιόλας μήνες ζωής του φυσικοθεραπεία ώστε:
  • Να βελτιώσει το μυϊκό του τόνο.
  • Να προωθήσει την επίτευξη των αδρών κινητικών δεξιοτήτων όπως κάθισμα, μπουσούλισμα και έγερση.
  • Να βελτιώσει την ανεξαρτησία σε λειτουργικές δραστηριότητες.
  • Να βελτιώσει την μυϊκή δύναμη, τη στάση και την ισορροπία.
  • Να βελτιώσει την ποιότητα ζωής και την αυτοπεποίθηση.
  • Να ελαττώσει τον κίνδυνο από δευτερεύοντα  προβλήματα στις αρθρώσεις στην μετέπειτα ζωή ως αποτέλεσμα των χαλαρών συνδέσμων και μυϊκής αδυναμίας.


Φωτογραφία: Σύνδρομο Down (Ντάουν) Όπως δηλώνει και ο όρος "σύνδρομο" είναι ένα σύνολο κοινών χαρακτηριστικών που είναι εμφανή όχι μόνο σωματικά αλλά και ως ένα βαθμό νοητικής υστέρησης ή μαθησιακής δυσκολίας. Το σύνδρομο Down δημιουργείται από ένα παραπάνω χρωμόσωμα στο 21ο ζευγάρι. Eξ ου και η ταξινόμησή του ως Τρισωμία 21. Τα χρωμοσώματα με απλά λόγια είναι τα "δομικά υλικά" που μας δίνουν τα ατομικά χαρακτηριστικά, χρώμα ματιών, χρώμα μαλλιών κ.λπ.. Παρομοίως τα άτομα με σύνδρομο Down, επειδή έχουν το παραπάνω χρωμόσωμα, παρουσιάζουν κοινά σωματικά χαρακτηριστικά. Είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη, ότι όσο κι αν μοιάζουν τα παιδιά μεταξύ τους με την πρώτη ματιά, έχουν και κοινά χαρακτηριστικά με την οικογένεια τους, κάτι που γίνεται εμφανές πολύ γρήγορα. Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι κοινές τάσεις (shared trait) δεν αποτελούν ένδειξη των μελλοντικών δυνατοτήτων ή ικανοτήτων των παιδιών για να μάθουν. Το σύνδρομο Down δεν είναι ασθένεια! Οι άνθρωποι δεν υποφέρουν από αυτήν, ούτε είναι θύματα. Επιπολασμός Το σύνδρομο Down είναι μια γενετική κατάσταση που επηρεάζει μία στις επτακόσιες εβδομήντα γεννήσεις (επιπολασμός 1:770). (Πηγή: Ηλιόπουλος Δ., Κουρή Γ., Περιστέρη Β., Ρεκλείτη Α., Ανδρέου Α., Βογιατζής Ν. στο περιοδικό "Κυτταρική") Αποτελεί την πιο συνηθισμένη χρωμοσωμική ανωμαλία στους ανθρώπους. Χαρακτηριστικά του συνδρόμου Αυτές οι τάσεις δε δίνουν ενδείξεις για το δυναμικό κάθε παιδιού, αλλά εάν δεν ληφθούν υπόψη, οδηγούν σε προβλήματα στη διδασκαλία. 1. Όραση Επειδή τα οπτικά ερεθίσματα αποτελούν μεγάλη βοήθεια για τα παιδιά με σύνδρομο Down, είναι απαραίτητο να διασφαλίζουμε ότι η όραση των παιδιών δεν παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα. Επειδή η "γέφυρα" της μύτης είναι μικρή ή ανεπαρκής, τα παιδιά έχουν δυσκολία στο να φορούν τα γυαλιά τους. Οι οπτικοί βέβαια εκσυγχρονίζονται και μπορούν να βοηθήσουν βάζοντας στα γυαλιά διαφορετικό κομμάτι (γέφυρα) στη μέση και μεγαλύτερα χερούλια (earpieces). Οι φακοί επαφής έχουν επίσης προσαρμοστεί για τα παιδιά με σύνδρομο Down, αλλά χρειάζονται περισσότερο προσεκτική επιτήρηση. Εάν τα παιδιά φορούν γυαλιά, μπορεί να χρειάζονται καθάρισμα, ειδικά μετά το γεύμα. Σε ένα παιδί με φτωχή όραση θα πρέπει να του επιτραπεί να κρατάει το βιβλίο όπου το βολεύει για να το διαβάσει - ίσως πιο κοντά στα μάτια του ή απομακρυσμένο (tilted). Ένα άλλο μικρό σημείο που θα πρέπει να προσεχτεί είναι ότι τα μάτια του παιδιού μπορεί να μην μπορούν να προσαρμοστούν γρήγορα από το έντονο φως στη σκιά και το αντίθετο. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να σκοντάφτει το παιδί στις σκάλες, κάτι που ίσως δε θα πρέπει να θεωρηθεί ως αδεξιότητα από μέρους του παιδιού. 2 .Ακοή Πολλά παιδιά είναι επιρρεπή σε κρυώματα και μολύνσεις. Σ' αυτό συμβάλλουν οι μικρότερες ρινικές κοιλότητες, με αύξηση της καταρροής (catarrh). Αυτό μπορεί να επηρεάσει την ακοή, και εάν δεν προσεχθεί ή αντιμετωπιστεί, θα οδηγήσει σε προβλήματα ακοής. Μερικά παιδιά παρουσιάζουν επιπρόσθετα απώλεια-έκπτωση ακοής, συχνά αποτέλεσμα από ωτίτιδα. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει την εισαγωγή μικρού σωλήνα (insertion of grommets) ή τη χρησιμοποίηση ακουστικών. Θα συμβουλεύαμε, μετά από κάθε κρυολόγημα να ελέγχεται αν τα παιδιά μπορούν να ακούν. Τα παιδιά που φορούν ακουστικά πρέπει να βοηθιούνται για να τα χρησιμοποιούν και να τα ελέγχουν. Επίσης, η απόδοση των ακουστικών θα πρέπει να ελέγχεται κατά διαστήματα. Επομένως, είναι σημαντικό να φροντίζουμε οι οδηγίες να δίνονται καθαρά, απλά και πρόσωπο με πρόσωπο. Οι θόρυβοι από το περιβάλλον, καθώς και οι περίπλοκες οδηγίες μπορούν να μπερδέψουν ένα παιδί με απώλεια ακοής και ο εντοπισμός του ήχου να είναι δύσκολος. 3. Επικοινωνία - Ομιλία και λόγος (γλώσσα) Γενικά τα παιδιά με σύνδρομο Down έχουν ένα μικρό στοματικό πλαίσιο (small frame). Οι ρινικές οδοί είναι μικρότερες και ο ουρανίσκος είναι μικρός και ψηλός μειώνοντας έτσι τη στοματική κοιλότητα. Συχνά η γλώσσα είναι μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα το παιδί να μην μπορεί να την κρατήσει μέσα. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την αναπνοή και την άρθρωση οδηγώντας σε προβλήματα στην ομιλία. Οι προσπάθειες να μάθουμε στο παιδί να κρατάει μέσα τη γλώσσα του, είναι συνήθως επιτυχείς. Ο εκφραστικός λόγος έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία για κάδε παιδί και το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά με σύνδρομο Down. Τίποτα δεν είναι πιο απογοητευτικό για κάθε παιδί από τα να μη μπορεί να εκφράσει τις ιδέες και απόψεις του σε άλλους ανθρώπους. Χρειάζεται μεγάλη υπομονή για να διασφαλίσουμε ότι ένα παιδί με δυσκολία στο λόγο ή στην ομιλία δεν δα αποθαρρυνθεί από το να μιλήσει. Πάντοτε να ακούτε προσεκτικά και να φροντίζετε να δίνονται στα παιδιά ευκαιρίες στην προσπάθεια τους να απαντήσουν και να συμμετέχουν στη συζήτηση. Οι ιδέες υπάρχουν. Μπορεί όμως η διαδικασία αυτή να πάρει λίγο καιρό και να χρειαστεί αρκετή αυτοπεποίθηση από τα παιδιά για να μπορέσουν να εκφραστούν με λόγια ή νοήματα αυτές οι ιδέες. Ενθαρρύνετε τα υπόλοιπα παιδιά να είναι υπομονετικά και βοηθείστε τα να καταλάβουν πόσο πολύ θέλει να μιλήσει το παιδί και πόσο δύσκολο μπορεί να είναι γι' αυτό. Το διάβασμα βοηθά στην ομιλία και το λόγο. Η προφορά των λέξεων όταν διαβάζονται, τείνει να είναι πιο ξεκάθαρη από τη φυσιολογική ομιλία του παιδιού. Το διάβασμα βοηθά τόσο στην άρθρωση όσο και στην ανάπτυξη γλωσσικών μοτίβων που δεν περιλαμβάνονται στο ρεπερτόριο του παιδιού. Μπορεί να μην είναι αναγκαίο να ολοκληρωθεί η διδασκαλία των προ-αναγνωστικών δεξιοτήτων, πριν αρχίσει η ανάγνωση. Η εκμάθηση της ανάγνωσης είναι πιθανό να διευρύνει τον καθομιλούμενο λόγο του παιδιού. Ένα σύστημα με σύμβολα ή νοήματα, οπτικά ερεθίσματα και χρήση υπολογιστών μπορεί να είναι πολύ βοηθητικά για ένα παιδί με δυσκολία στην ομιλία. 4. Κινητικότητα Γενικά η κινητικότητα δεν είναι πρόβλημα στα παιδιά με σύνδρομο Down, εκτός αν έχουν πολλαπλές αναπηρίες. Ωστόσο ο μυϊκός τους τόνος είναι πιο χαλαρός από των άλλων παιδιών και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στο συντονισμό και στο βάδισμα (gait). Μερικά παιδιά μπορεί να έχουν δυσκολίες στο να πηδούν, να τρέχουν, να κάνουν ποδήλατο. Αυτές οι δυσκολίες μπορεί να δημιουργήσουν απογοητεύσεις στα ομαδικά παιχνίδια και στα σπορ αλλά δε θα πρέπει να αποθαρρύνουμε τα παιδιά στο να συμμετέχουν. Ίσως θα χρειάζεται να τους υπενθυμίζουμε να χρησιμοποιούν το κυρίαρχο χέρι τους για να κρατήσουν τη ρακέτα, να ρίξουν τους κρίκους κτλ. Η κολύμβηση, ο χορός, οι ασκήσεις και τα παιχνίδια όπως συμπεριλαμβάνονται στο κανονικό πρόγραμμα του σχολείου, θα βοηθήσουν στην καλυτέρευση του μυϊκού τόνου και της φυσικής κατάστασης. Επομένως, η συμμετοχή των παιδιών σ' αυτές τις δραστηριότητες θα πρέπει πάντα να ενθαρρύνεται. 5. Λεπτή κινητικότητα και δεξιότητα Εκτός από προβλήματα συντονισμού, μερικά παιδιά επειδή τα δάχτυλα τους είναι πιο κοντά και ίσως πιο αδύνατα, μπορεί να χρειαστούν ενθάρρυνση με τις δεξιότητες της λεπτής κινητικότητας, ιδιαίτερα όταν μαθαίνουν να σχηματίζουν τα γράμματα και να γράφουν για πρώτη φορά. Συχνά τα παιδιά με σύνδρομο Down πιάνουν το μολύβι με ένα διαφορετικό τρόπο (με όλη την παλάμη του χεριού και όχι στις αρθρώσεις των δαχτύλων) και αυτό μπορεί να δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα. Η εξάσκηση στη δραματοποίηση και στα παιχνίδια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αυξηθεί ο συντονισμός ματιού - χεριού. Το να μαζεύει το παιδί μικρά αντικείμενα ή κομμάτια χαρτιού, θα δυναμώσει τα δάχτυλα και τα χέρια. Η γραφή θα πρέπει να διδαχθεί προσεκτικά και από την αρχή τα γράμματα θα πρέπει να σχηματίζονται σωστά. Γράμματα σχηματισμένα από άμμο (ανάγλυφα) που χρησιμοποιούνται για ψηλάφηση με το δείχτη, μπορεί να βοηθήσουν. Ο έλεγχος του μολυβιού μπορεί να είναι αδύνατος, επειδή τα δάκτυλα είναι κοντά και οι αντίχειρες είναι τοποθετημένοι χαμηλά. Γι' αυτόν το λόγο τα παιδιά χρειάζονται ενθάρρυνση σ' αυτές τις δεξιότητες, ιδιαίτερα όταν μαθαίνουν να σχηματίζουν τα γράμματα και να γράφουν. Τα παιδιά θα ελέγχουν καλύτερα τα ψαλίδια εάν τα κρατούν τοποθετώντας το δείκτη στον άξονα του ψαλιδιού και το τρίτο και τέταρτο δάχτυλο στις τρύπες. 6.Υγεία Το ανοσοποιητικό τους σύστημα μπορεί να μην είναι τόσο καλά ανεπτυγμένο όπως στα άλλα παιδιά. Τα παιδιά με σύνδρομο Down μπορεί να είναι πιο επιρρεπή σε αρρώστιες, ειδικότερα στα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Προβλήματα καρδιάς Μερικά παιδιά με σύνδρομο Down παρουσιάζουν καρδιακά προβλήματα που ποικίλλουν στη σοβαρότητα τους. Πολλά παιδιά χειρουργούνται όταν είναι μωρά. Άλλα όμως δεν μπορούν να βοηθηθούν τόσο εύκολα. Είναι απαραίτητη η συνεργασία των γονέων του παιδιού με τον οικογενειακό γιατρό ώστε να ξέρουν τι να κάνουν για να τα βοηθήσουν. Η νοσοκόμα του σχολείου (;) θα πρέπει να συμμετέχει όπου είναι απαραίτητο. Θα πρέπει να ειπωθεί ότι όσο και αν φαίνονται "φοβερά" τα σωματικά προβλήματα των παιδιών με σύνδρομο Down, δεν παρουσιάζονται όλα τα προβλήματα μαζί στα παιδιά και πολλές φορές δεν υπάρχουν καν. Πολλά παιδιά μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους με το δικό τους τρόπο. Μάθετε από το παιδί με το να είστε μαζί του, και συνεργαζόμενοι μ' αυτό θα βοηθήσετε για το καλύτερο αποτέλεσμα. Τα οφέλη θα φανούν όταν το σχολείο και οι γονείς ενημερώνουν ο ένας τον άλλο για τη γενική κατάσταση υγείας του παιδιού. 7. Είναι σημαντικό να επιτευχθεί ισορροπία Μερικά παιδιά με σύνδρομο Down μπορεί να τα αναλάβουν κάποια παιδιά της τάξης και να τα "προστατεύουν". Οι συμμαθητές/τριες πρέπει να ενθαρρύνονται να αλληλεπιδρούν φυσιολογικά με το παιδί με σύνδρομο Down τόσο μέσα όσο και έξω από την τάξη. Άλλα παιδιά λιγότερο ήρεμα χρειάζονται μερικές φορές σταθερή και πειθαρχική αντιμετώπιση για να μάθουν τα όρια. Αν γίνονται συνεχείς εξαιρέσεις για ένα παιδί που συμπεριφέρεται άσχημα επειδή έχει σύνδρομο Down, αυτό δε θα βοηθήσει καθόλου και μπορεί να δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα. Όλα τα στάδια ανάπτυξης των παιδιών με σύνδρομο Down διαρκούν περισσότερο. Έτσι για τις ενοχλητικές συμπεριφορές χρειάζεται μεγαλύτερο διάστημα για να εξαλειφθούν. Είναι σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψη ότι κάποια ξαφνική αναστάτωση του παιδιού μπορεί να οφείλεται ίσως στην απογοήτευση του παιδιού για κάποια δυσκολία που συναντά ή στο ότι δεν νιώθει καλά. Εάν κάποιο παιδί πεισμώνει ή αποτραβιέται και μια προσεκτική εξήγηση δεν το επαναφέρει, αξίζει να δοκιμάσουμε να το κάνουμε να γελάσει. Πρέπει να τονιστεί πάρα πολύ ότι είναι πιο σημαντικό να επαινούμε την καλή συμπεριφορά παρά να δίνουμε σημασία στην άσχημη συμπεριφορά. Κάποιες απλές αμοιβές μπορούν να είναι αποτελεσματικές όπως χρυσά αστεράκια ή ζωγραφιές σ' ένα πίνακα. Επίσης, θα ήταν πολύ ωφέλιμο να υπάρχει συνεργασία με το σπίτι ώστε η επιθυμητή συμπεριφορά και οι μέθοδοι πειθαρχίας να είναι ενιαίες. Γνωρίζουμε ότι πολλά παιδιά έχουν διαφορετική συμπεριφορά όταν είναι στο σχολείο. Ωστόσο, η αιτιολογία μπορεί να είναι διαφορετική για κάθε μια περίπτωση και επομένως η συμπεριφορά του ενήλικα πρέπει να είναι αντίστοιχη. Πολλά παιδιά επηρεάζονται από τις αλλαγές στο καθημερινό τους πρόγραμμα ιδιαίτερα εάν είναι ξαφνικές ή δεν τους επεξηγούνται. Συχνά αυτό μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τα παιδιά με σύνδρομο Down. Πρέπει να δίνεται προσοχή ώστε να εξηγούνται από πριν τυχόν αλλαγές στις δραστηριότητες, στο προσωπικό κτλ. Μερικές φορές τα παιδιά με σύνδρομο Down επαναλαμβάνουν αυτό που τους λέγεται προσπαθώντας να ευχαριστήσουν και όχι επειδή αυτό που λένε είναι αλήθεια. Μερικά έχουν την τάση να λένε "ναι" όταν εννοούν "όχι" ή το αντίστροφο, αλλά εάν ο ενήλικας περιμένει ή ρωτήσει ξανά με διαφορετικό τρόπο, θα πάρει τη σωστή απάντηση. 


Εγκεφαλική Παράλυση

Η εγκεφαλική παράλυση είναι ένας όρος «ομπρέλα» που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα εύρος  αποκλίσεων της στάσης και της κίνησης τα οποία προκαλούνται ως αποτέλεσμα μιας βλάβης που προκλήθηκε στο κεντρικό νευρικό σύστημα κατά την εγκυμοσύνη, κατά την γέννηση ή κατά την βρεφική ηλικία.

Τα αίτια της εγκεφαλικής παράλυσης.

Σε μερικές περιπτώσεις δεν υπάρχουν διευκρινισμένα αίτια. Παρόλα αυτά υπάρχουν συγκεκριμένα αίτια σε άλλες περιπτώσεις:
  • Προβλήματα κατά την κύηση, όπως έκθεση σε ακτινοβολία ή μόλυνση.
  • Ασφυξία πριν την γέννα.
  • Υποξία του εγκεφάλου.
  • Τραύμα κατά την κύηση ή τον τοκετό.
  • Γυναικολογική λοίμωξη.
  • Πρόωρη γέννηση.
  • Πολλαπλές κυήσεις.
  • Επιπλοκές κατά τον τοκετό ή την αρχή της βρεφικής ηλικίας.
H κλινική εικόνα θα εξαρτηθεί από την έκταση, το μέγεθος και την περιοχή της ανεπανόρθωτης βλάβης στον εγκέφαλο ή στο νωτιαίο μυελό. Τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλουν από ήπια μέχρι σοβαρά κινητικά προβλήματα.
Η εγκεφαλική παράλυση συχνά κατηγοριοποιείται σε διαφορετικούς τύπους  σύμφωνα  με την παρουσίαση των συμπτωμάτων και την προσβληθείσα περιοχή.
ΣΠΑΣΤΙΚΗ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΠΑΡΑΛΥΣΗ
Η σπαστική εγκεφαλική παράλυση οδηγεί σε αυξημένο μυϊκό τόνο (δυσκαμψία) ως αποτέλεσμα βλάβης των άνω κινητικών νευρώνων στον εγκέφαλο. Αυτός ο τύπος εγκεφαλικής παράλυσης συχνά διαχωρίζεται ανάλογα με την περιοχή της βλάβης σε:
  • Σπαστική ημιπληγία – επηρεάζει μια πλευρά του σώματος.
  • Σπαστική διπληγία –επηρεάζει τα άνω άκρα.
  • Σπαστική τετραπληγία- επηρεάζει όλα τα άκρα.
  • Σπαστική μονοπληγία – επηρεάζει ένα μόνο άκρο.
ΑΘΕΤΩΣΙΚΗ /ΔΥΣΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΠΑΡΑΛΥΣΗ
Αυτός ο τύπος εγκεφαλικής παράλυσης παρουσιάζεται με έναν εναλλασσόμενο μυϊκό τόνο οδηγώντας σε δυσκολία  να διατηρήσει την ανάλογη ευθυγράμμιση για την καθιστή  θέση και την βάδιση, καθώς και με ακούσιες κινήσεις στις λειτουργικές δραστηριότητες όπως το τάισμα.
ΑΤΑΞΙΚΗ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΠΑΡΑΛΥΣΗ
Η αταξία περιγράφει ένα σύμπτωμα της νευρολογικής διαταραχής που επηρεάζει τον συντονισμό των κινήσεων λόγω της βλάβης της περιοχής του εγκεφάλου που ονομάζεται παρεγκεφαλίδα. Αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα  με την ισορροπία και την λεπτή κινητική δεξιότητα.
ΥΠΟΤΟΝΙΚΗ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΠΑΡΑΛΥΣΗ
Η υποτονία περιγράφεται με μειωμένο μυϊκό τόνο προκαλώντας χαλαρά άκρα και δυσκολία στο να αναπαράγεις κινήσεις ενάντια στη βαρύτητα.

Συμπτώματα εγκεφαλικής παράλυσης.

Οι διαφορετικοί τύποι και διαφορετική κλινική εικόνα της εγκεφαλικής παράλυσης υπάρχουν χάρη στην διαφορετικότητα των συμπτωμάτων.
  • Σπαστικότητα.
  • Δύσκαμπτα μέλη.
  • Χαλαρά άκρα.
  • Τρόμος.
  • Μη φυσιολογική στάση.
  • Ακούσιες κινήσεις.
  • Δυσκολία στο να κινήσεις τα μέλη.
  • Αναπτυξιακή καθυστέρηση ώστε να επιτευχθούν τα ορόσημα.
  • Προβλήματα με την ισορροπία.
  • Αδεξιότητα και μη συντονισμένες κινήσεις.
  • Διαταραχέςσε ομιλία, ακοή, όραση, αντίληψη και μάθηση.
Η διάγνωση της εγκεφαλικής παράλυσης γίνεται από έναν νευρολόγο  ακολουθουμένη μια νευρολογική εξέταση. Άλλα  διαγνωστικά τεστ όπως αυτό της Μαγνητικής τομογραφίας μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να υποστηρίξουν την διάγνωση ή να αποκλείσουν άλλες καταστάσεις. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι ορατά νωρίς στην βρεφική ηλικία αλλά σε μερικές περιπτώσεις ίσως δεν εντοπιστούν  παρά μονάχα αργότερα στην παιδική ηλικία.

Η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση στην εγκεφαλική παράλυση.

Η θεραπεία εστιάζει στο να βοηθήσει το άτομο με εγκεφαλική παράλυση να μεγιστοποιήσει την λειτουργικότητα του και να προλάβει τυχόν επιπλοκές. Η θεραπεία θα είναι προσεκτικά επιλεγμένη και στοχεύει στις ανάγκες του ατόμου και της οικογένειας και περιλαμβάνει :
  • Κύριος στόχος είναι η εκπαίδευση και συμμετοχή της οικογένειας ώστε το παιδί να ενσωματωθεί στην οικογένεια και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.
  • Οργάνωση του μη φυσιολογικού μυϊκού τόνου.
  • Διευκολύνσεις με στόχο τη διατήρηση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων και σωστής ευθυγράμμισης ώστε το παιδί να λειτουργήσει όσο το δυνατόν πιο κοντά στα φυσιολογικά πρότυπα κίνησης.
  • Συμβουλές για τις  θέσεις που μπορούν να πάρουν για την βελτίωση της στάσης και της σωστής ευθυγράμμισης
  • Ανάπτυξη  αδρής κινητικότητας δεξιοτήτων πχ. ρολλάρισμα, καθιστή θέση, έγερση, βάδιση
  • Ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας  για την λειτουργικότητα του χεριού
  • Ασκήσεις για την βελτίωση της ισορροπίας και του συντονισμού
  • Συμβουλή για τον εφοδιασμό  κατάλληλων ειδικευμένων μηχανημάτων όπως κάθισμα, βοηθήματα κινητικότητας, βοηθήματα μεταφοράς και θέσεων και ορθωτικά.
  • Συνεργασία  και σύσταση άλλων θεραπευτών υγείας  όπως εργοθεραπευτές και λογοθεραπευτές.
Καθώς η εγκεφαλική παράλυση είναι μια χρόνια κατάσταση , η φυσικοθεραπεία μπορεί να είναι  ευργετική  σε κάθε στάδιο της ζωής έως και την ενήλικη ζωή. Οι φυσικοθεραπευτές μπορούν να δώσουν συμβουλές  για την μετάβαση στο σχολείο ή στην δουλεία ή σε άλλες δραστηριότητες όπως το περπάτημα που μπορεί να γίνει αρκετά δύσκολο στην μελλοντική ζωή.



Πάρεση Βραχιόνιου Πλέγματος (Erb’s Palsy)

Η πάρεση βραχιονίου πλέγματος είναι μια κατάσταση που περιλαμβάνει βλάβη στα νεύρα που τροφοδοτούν το χέρι ενός μωρού.

 

Τι προκαλεί την πάρεση βραχιόνιου πλέγματος;

Η βλάβη που προκαλείται στα νεύρα είναι αποτέλεσμα τραυματισμού που συμβαίνει είτε ενδομήτρια είτε κατά τον δύσκολο τοκετό. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μπορεί να ποικίλει ανάλογα με το μέγεθος της βλάβης που υπέστησαν τα νεύρα  από μέτρια αδυναμία μέχρι ολική παράλυση της κίνησης και της αίσθησης στο χέρι. Η προσδοκώμενη ανάρρωση μπορεί να εξαρτηθεί από τον αριθμό των προσβεβλημένων νεύρων  και το επίπεδο της βλάβης που έχει προκληθεί. Μερικά παιδιά θα έχουν πλήρη αποκατάσταση ενώ άλλα θα έχουν μια μόνιμη μυϊκή αδυναμία και απώλεια στη λειτουργία.

 

Πως μπορεί να βοηθήσει η φυσικοθεραπεία;

Η παρουσία της πάρεσης βραχιονίου πλέγματος ( Erb’s palsy) είναι ξεχωριστή στο κάθε παιδί και πριν να αρχίσει η θεραπεία μια ακριβής εκτίμηση του εύρους κίνησης του παιδιού, της μυϊκής δύναμης, της αίσθησης και της συνολικής λειτουργίας του, απαιτείται για να εδραιωθεί η κατάλληλη θεραπεία. Αυτή περικλείει:
  • Συμβουλές και οδηγίες για το πώς ακριβώς θα πρέπει να χειριζόμαστε το μωρό κατά την διάρκεια των καθημερινών δραστηριοτήτων.
  • Δραστηριότητες και ασκήσεις  οι οποίες προωθούν την αποκατάσταση της κίνησης και της μυϊκής δύναμης.
  • Ασκήσεις για να διατηρηθεί το εύρος κίνησης στις αρθρώσεις ώστε να αποφευχθεί η δυσκαμψία  και ο πόνος.
  • Ασκήσεις για την αύξηση της αναγνώρισης και ενσωμάτωσης του χεριού.
  • Φροντίδα των ναρθήκων για την αποφυγή των δευτερογενών επιπλοκών  και μεγιστοποίηση της λειτουργικότητας.
  • Συμβουλές στους γονείς για τους απαραίτητους χειρισμούς και τοποθετήσεις του παιδιού και ασκησιολόγιο στο σπίτι για να ενισχυθεί η μέγιστη δυνατότητα του παιδιού για αποκατάσταση.

 

Τα οφέλη της φυσικοθεραπείας στην πάρεση βραχιόνιου πλέγματος.

Άμεση θεραπεία για μέγιστα αποτελέσματα και καλύτερη λειτουργικότητα του άνω άκρου.
  • Πλήρη συμμετοχή των γονιών καθ’ όλη την διάρκεια της θεραπείας.
  • Επίτευξη των στόχων που θέτει η οικογένεια σε συνεργασία με την θεραπευτική ομάδα.
  • Προσωπικό που ενθαρρύνει τα παιδιά και φροντίζει  γι’ αυτά πάντα μέσω παιχνιδιού.



Αυτισμός

Τι είναι ο Αυτισμός;

Ο αυτισμός είναι μια πολύπλοκη διαταραχή λειτουργικότητας όπου τυπικά εμφανίζεται κατά την διάρκεια των τριών πρώτων χρόνων ζωής. Η διάγνωση είναι βασισμένη σε συμπεριφορικά χαρακτηριστικά που παρουσιάζει το παιδί. Είναι μια ισόβια νευρολογική δυσλειτουργία η οποία εκδηλώνεται με δυσκολίες στην κοινωνική ένταξη του παιδιού, στην επικοινωνία, στην επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά και στις κινητικές δυσκολίες. Τα παιδιά με αυτισμό τυπικά έχουν δυσκολίες και   βλάβη στην γλωσσική επικοινωνία  , στην μη λεκτική γλώσσα, την κοινωνική αλληλεπίδραση και το παιχνίδι.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Οι άνθρωποι με αυτισμό  επεξεργάζονται και ανταποκρίνονται στις πληροφορίες με μοναδικό τρόπο. Μερικοί  μπορεί να είναι υπέρ-ευαίσθητοι στον ήχο, στην μυρωδιά και στα υφάσματα που άπτονται,  ενώ άλλοι επιδεικνύουν υπό - αισθητική  ανταπόκριση και μπορεί να μην αντιδράσουν σε ήχους, μυρωδιές και αισθητικότητα. Μερικά παιδιά μπορεί να έχουν άριστες λεπτές κινητικές δεξιότητες  ειδικότερα με το μολύβι  και τις χειροτεχνίες.
Τα αισθητηριακά προβλήματα είναι σύνηθες  για τα παιδιά με αυτισμό. Για τους περισσότερους από εμάς δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι βιώνουν. Είναι σαν να θέλεις να φας ένα ώριμο ροδάκινο . αισθάνεσαι με το άγγιγμα, μυρίζεις την μυρωδιά του και γεύεσαι την γεύση του, όλα αυτά συνδυάζονται μαζί για να καθορίσουν την εμπειρία αυτή : το χνούδι του ροδάκινου, η γλυκιά μυρωδιά και οι χυμοί που τρέχουν από το στόμα στο λαιμό καθώς το δαγκώνεις.
Τα παιδιά με τον αυτισμό έχουν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό κάποιες αισθήσεις. Το χνούδι του ροδάκινου  μπορεί να είναι γι’ αυτά μια αίσθηση πόνου ή μπορεί η γεύση να τα κάνει να αναγουλιάσουν. Μερικά αυτιστικά παιδιά μπορεί να έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία στον ήχο   βρίσκοντας κάποιους  συνηθισμένους ήχους  επώδυνους. Πολλοί επαγγελματίες νιώθουν ότι μερικά από αυτά τα τυπικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τον αυτισμό , είναι αποτέλεσμα της αισθητηριακής διαδικασίας και ολοκλήρωσης.

Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Οι φυσικοθεραπευτές εστιάζουν στο να αναπτύξουν καθημερινές ασχολίες όπως ντύσιμο, γράψιμο, σίτιση. Θα πρέπει επίσης να εκτιμήσουν λειτουργικές δεξιότητες όπως να ανεβαίνουν σκαλοπάτια, να αποφεύγουν εμπόδια στο δρόμο, να αλλάζουν κατεύθυνση έγκαιρα και να διδάξουν προσαρμογή στις διάφορες δραστηριότητες  οι οποίες έχουν σκοπό την  αυτοεξυπηρέτηση.  Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι οι κοινωνικές δεξιότητες. Τα παιδιά με αυτισμό δυσκολεύονται να σχετιστούν με συνομήλικούς τους. Ξαφνικές αλλαγές στην συμπεριφορά των συνομήλικων μπορεί να αναστατώσουν ένα παιδί με αυτισμό.
Το θεραπευτικό πλάνο θα κατευθυνθεί σε περιοχές όπως  η διαμόρφωση ενός αισθητηριακού ερεθίσματος για να βελτιώσουν  και να οργανώσουν τις συμπεριφορές και τον κινητικό σχεδιασμό. Επιπρόσθετα, η επίτευξη των ικανοτήτων για την αυτοεξυπηρέτηση ώστε να ανεξαρτητοποιηθεί  το άτομο αυτό σε καθημερινές δραστηριότητες , κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και το απαραίτητο παιχνίδι.